Blizny po oparzeniach

Blizny po oparzeniach mają nieco inną specyfikę w terapii niż bliny pooperacyjne. W ich procesie terapeutycznym dużą rolę odgrywa wiele zmiennych, takich jak: miejsce wystąpienia oparzenia, stopień oparzenia, czas gojenia, czy były przeszczepy skóry itd. Na terapię takiej blizny należy zgłosić się, kiedy tkanka jest w pełni zagojona, nie wcześniej. Zbyt wczesna mobilizacja blizny może prowadzić do nadmiernego przyrostu tkanki, a co za tym idzie, jeszcze większych problemów funkcjonalnych. Jednym z zadań terapii jest przywrócenie elastyczności skóry i powięzi w danej okolicy, aby nie powodowała ograniczeń w zakresach ruchu, uczucia sztywności i bólu. Kolejnym jest stymulacja czuciowa danego obszaru, aby zmniejszyć deficyty czucia, jeżeli takie występują. Terapię uzupełniają ćwiczenia utrwalające, stymulujące lub rozciąganie, zadane przez fizjoterapeutę. Należy pamiętać, że najważniejszym celem mobilizacji blizny jest przywrócenie funkcji danej okolicy. Względy estetyczne, choć często idą w parze z powrotem funkcji, są celem drugorzędnym. Warto również przestrzegać zasad prawidłowej pielęgnacji takiej blizny, np. stosowań kremy z allantoiną, które zmiękczają bliznę.

Blizny pooperacyjne

Blizny pooperacyjne w obrębie kończyn czy pleców mają nieco inną specyfikę niż blizny po operacjach brzusznych (o tych już pisaliśmy tu). Nie są tak skomplikowane, nie oznacza to jednak że nie wymagają pracy nad nimi. Zaniedbana blizna może być przyczyną wielu objawów, takich, jak:

• Ból kończyny w bezpośredniej i oddalonej okolicy od blizny
• Ograniczenia zakresu ruchu w sąsiadujących stawach
• Uczucie sztywności, ciągnięcia, promieniujące do dalszych obszarów

Ze względu na możliwość pojawienia się wymienionych objawów, warto udać się na mobilizację blizny. Terapeuta, po wstępnym badaniu funkcjonalnym dobiera odpowiednie techniki manualne oraz wspomagające (kinesiotaping, icoone), a także zadaje pacjentowi odpowiednie ćwiczenia, mające na celu przedłużenie efektu terapeutycznego. Takie postępowanie przywraca elastyczność blizny, uwypukla ją, jeżeli początkowo jest zapadnięta, co pozwala na poprawę zakresu ruchu w stawach. Pozwala także poprawić ruchomość powięzi w tej okolicy, co zmniejsza uczucie ciągnięcia i sztywności oraz redukuje objawy bólowe, spowodowane przez bliznę.

Na tego typu zabiegi warto zgłosić się jak najwcześniej, ważne jednak, żeby było to po zdjęciu szwów oraz, kiedy tkanka jest zagojona. Zwykle trwa to ok. 3-4 tygodni, jeżeli nie było żadnych powikłań, takich, jak rozejście się rany, czy zakażenie bakteryjne. Jeżeli któreś z nich miało miejsce, czas do rozpoczęcia terapii blizny wydłuży się.

Do terapii kwalifikują się także starsze, kilku- lub kilkunastoletnie blizny. Choć faktem jest, że możliwość osiągnięcia takiego efektu, jak przy młodej, świeżej bliźnie jest mniejsza, to wciąż terapia blizny może poprawić jakość życia.

Zapraszamy na konsultacje – zbadamy, doradzimy, dobierzemy zabiegi.